गजल




नबुझ्ने समाज बुझाउन सकिएन कसैगरी
किनारा भएन जिवन बग्यो खोला सरी ।



एक्लो भएछु आज ठुलो यो शहरमा म त
बाध्यता यो दोधारमा उनी गईन् खोला तरी ।



अधुरो भए सधैं जिवनका लक्ष्यहरु सारा
सपना यो तिम्रो अपांङ्ग मायाँ जालमा परी ।



बगीरहे भावना संग आँफैमा एक्लिएर सधैं
थप्यो ब्यथा दुखी रह्यो भित्री मुटु भरी ।



कुवेत

गजल





उधैं गति उधैं मति ओरालियो जिवन फेरी
हुरी चल्यो हावा सगै बतासियो जिवन फेरी ।



प्रतिक्षामा रोशनीको बिते रातको सबै प्रहर
प्रभातमै ग्रहण लाग्यो अंध्यारियो जिवन फेरी ।



आकांक्षा त्यो जिन्दगीलाई हराभरा कनाउने
नियतीको खडेरीले उजाडियो जिवन फेरी ।



हाँस्ने नाँच्ने सफलतामा सपनै त भयो अब
विपनीको विफलतामा उराठियो जिवन फेरी ।



ज्यानको बाजी लगाएर आसको खेती गोडमेल गर्न
फर्कि आयो बगरमा अभागी यो जिवन फेरी ।



कुवेत