हृदयमा दन्केको आगो

छाति भित्र दन्केको आगो निभाउन म रुन्छु ।
यही रुवाई पनि मेरो हाँसो भाको ठान्छु ।।
आखिर के हो मान्छे आखिर के हो बुझ्नै सकिन।
ईच्छा मेरो एक तिर कर्म अर्कै तिर किन ?

केवल म त मेरो निम्ति अरुको त होईन ।
उडि जाने भुवा हुँ म अल्झे किन जालोमा ।।
आखिर के हो संसार आखिर के बुझ्नै सकिन ।
चरा जस्तै उडी हिंड्ने पंक्षी किन भइन ।।

पुतली झैं खेली हिंड्ने जीवन मैले किन पाइन ?
चरा झैं स्वतन्त्र उडन चाहन्थे तर किन पाइन ।।

कसरी दुश्मनको बन्धनमा परेको थाहै पाइन ।
छाति भित्र दन्केको आगो मैले निभाउनै पाइन ।।

सुष्मा राई