मरुभूमिमा मेरो तीज


निस्चल हावा अनी मेरो कोमलता

मेरो बाल्यकाल लपेटिएको थियो त्यही सुन्दर गाउमा

यौबनले छोइसकेको थियो,बरालिने भइसकेको थिए

लछार-पछार गर्दै ल्यायो,गन्जागोलको बिरानो

साथीहरु सबै छुटे,बालसाथी पाठो छुट्यो
गाउको छहरा,पहरा,कुलो,पधेरी,पोखरी सबै छुटे
शहरको माहोल,ठक्कर दिदा माफ छैन,
लडिदा समातिने हात छैन

कसैले कसैलाई दिदैन सम्मान,
माया,सहयोग अनी मेरो मानसपटमा निस्केको ज्वालमुखी
रोक्न सक्दिन,साथीभाइलाई भुल्न सक्दिन
असल पती पाउभनी गरेको ब्रत अनी
छमछमी नाचेका तीजका गीत
मैले कसरी रोकौसहनै सकिन,

महादेवलाई पुकारेको

भुल्नै सकिन पानी समेत नपिएको

बिर्सनै सकिन बसेको ब्रतको नशा बडेको

अब त मेरो बदुवा भएको छ
आफ्नो देशको गन्जागोल शहरबाट
नेटो काटेर,सातसमुन्द्र पार गरी
माहाशहरमा आएको छु
बाल्यकाल ईतिहास भएको छ
कुलो पधेरो,गाउ गल्ली,पहरा छहरा
सबै अब मानसपटल बाट हटीसके

आफन्तको गन्ध छैन यहाँ

तीजको महासगर उर्लिएको छ

मरुभूमिमै भएपनी नाच्ने रहर छ

दुई चार शब्द भएपनी ओकल्ने बिचार छ
कम्मर मर्काइ मर्काइ नाच्ने सोच छ

शब्द बिना या संगीत बिना भएपनी
श्रीमानलाई लामो उमेर दिने बिचार छ

डडेलो लागेको मरुभुमीमै भएपनी

दुई चार लोटा पानी खनाउने सोच छ
उषा खड्का "अन्जान"

अबुहालिफा,कुबेत

uskd_2006@yahoo.com

makadum-7 Ramechhap