एका विहानै कड्केर मेरो कलमले भन्यो


Add caption

 मेरो मुख खोल्देउ

उसको मुख खोल्दै मैले प्रश्न गरे

किन ?

कलमले भन्यो

म स्वतन्त्र भएर बाँच्न चाहान्छु ।

कस्तो स्वतन्त्रता ?

मैले फेरी सोधे

तर


कलमले भन्यो अधिकार र दायित्व सहितको स्वतन्त्रता

जहाँ म मेरा पाईतालाले दुनियाँ डुल्न सकुँ

अन्याय र अत्याचारको विरुद्धमा

बिद्रोहको ज्वारभाटा सल्काउन सकुँ

गरिविले खिएको सारङगिको तार

झिन झीनाउन सकुँ

पातलीको सिँउदो पुछिदा

बारुद भएर पड्कन सकुँ

तर

म बारुद हैन

कोक्याएका पेटहरुमा

अत्याचारका मूलहरुमा

विभेदका मैदानहरुमा

अंहकारि मनहरुमा

कालापानि र जंगे पोलहरुमा

जनजिविका र शहिद आत्मको अपमानमा

म खरो भई उत्रनेछु

शान्तिको दियो बाल्न र सेता परेवा उडाउन

अनि

दुखेका मनहरुमा मलाम लगाउन

नाका नाकामा बेचिने बाटुली र पुतलीको

अस्मिता जोगाउन

म बारुद फुकेर आगो बाल्छु

तर म सलाई हैन

भन्दै मेरो कलम बर्बरायो

यसैमा अनुमति लिई मैले सोधे

संसद र संविधानको बारेमा तिमि के जान्दछौ ?

उसले तुरुन्त जवाफ दियो

त्यहाँ त 601 ले मलाई बन्धकनै बनाएका छन

त्यसैले त संविधान कोरिएन

कुरा सुनेर म वाल्ल परे