उषा खड्का "अन्जान" (अबुहालिफा,कुबेत)

महान थियौ देबकोटा                                                            

नेपाली साहित्य फाटमा

चम्केका थियौ,

धुर्ब तारा झै

लक्ष्मीका भक्त भए पनि

सरस्वतीका प्रसाद थियौ तिमी । ।



अब त तिमी जस्तो

महाकबिलाई नेपाली आमाले

जन्म दिन छडीसकिन

लाग्छ बिर्सें जस्तो छ

लाग्छ अब साहित्य

सेलाए जस्तो छ। ।



साहित्य जगतले तिमीलाई

गर्छ सम्झना एक दिन

३६४ दिन भुलेकै छ

अब त आउने पिडीले

सम्झलान या नही

गर्ब मै छ । ।



शिक्षा क्षेत्रलाई सम्हालेकै थियौ

कोट खोली गरीबलाई दिएकै थियौ

चुलो धुवाउने ब्यब्स्था गरिदिएकै थियौ

नखाएर पनि खुवाएकै थियौ

लक्ष्मी कै दिन जन्मे पनि

दरिद्र भएर भाचेकै थियौ । ।



भुडिमा चुवा दौडिए पनि,पटुका बाधेर

साहित्य लेख्न भ्याएकै थियौ

मदन भोट गए पनि

मुनालाई सम्हालेर राखेकै थियौ

बाच्नु पथ्यो तिमी अझै

भर्नु पर्थ्यो ढुकुटी पुरै । ।



आधुनिक कबिका हुलमा

तिमी हराएका छौ

तिम्रा काब्य महा काब्य

ढुसी लागि सकेका छन्

सम्रक्षण गर्न सबैले भुलेका छन

ईतिहास बनेका छौ मात्र किताबमा । ।



बहिस्कार गरे तिम्रा कृतिहरु

नब आगनमा थेचारिए तिम्रा महानताहरु

बरालियो साहित्य जगत

मियो छैन घुम्छन यताउती

सुरुवात नभै गन्तब्य । ।



फर्काइ दिए हुन्थ्यो

ति देबाकोटा फेरी

सम्हालिदिए हुन्थ्यो

यो संकटलाई फेरी एक पटक

ब्युझाइ दिए हुन्थ्यो

साहित्य जगतलाई। ।





रातो रात भए पनि

साहित्य भन्डार भरेकै थियौ

मोटा पातला दर्जनौ

पुस्तक लेखेकै थियौ

साहित्य जगतका बुज्रुक

भिस्म पितामह थियौ तिमी । ।