गजल


किन भत्किदैछ सपनाको महल
शुन्यमात्र छ यहाँ छैन चहलपहल



कस्तो भुमरी पर्‍यो जिन्दगीमा
टुटे नाता सबै यो कस्तो हलचल



भुलाउन सकिन ति कुनै यादहरु
अविस्मरणीय बने हरेक पलपल




निराधार भएछन हरेक सम्बन्ध
पोखियो माया तर आसु टलपल



साथै जुनी बिताउने सधैं सोचिरन्थे
दू:ख पो रहेछ बाँच्न जिवन दुइपल



माधव पोख्रेल कुवैत